Jezus <>ישוע) יֵשׁוּעַ

Ciekawi mnie, czy ktoś kiedykolwiek zastanawiał się, nad jednym bardzo specyficznym błogosławieństwem Jezusa, które jest kontrowersyjne w obliczu wszelkich trendów o rozwoju duchowym. Osobiście bardzo długo nad nim rozmyślałam:

KAZANIE NA GÓRZE
3 "Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.”

I jeszcze jedno, które wydaje się bardzo poważną obietnicą.

5 „Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię”.

Nad czym tu się zastanawiać

Bogactwo zaczyna się tam, gdzie kończy się pragnienie. Cichy i bogaty ten, który przestaje pragnąć, bo uwalnia pragnienie.

E no, e no...poszedłeś na łatwiznę.

Podziel się głębszą myślą, rozwiń...

Nie wiem co tu rozwijać, poza tym nie mam głębszej myśli, bardziej jestem ciekaw skąd takie przemyślenia?

Ano stąd, że jest spora grupa ludzka, która nie ma informacji, o co z tym rozwojem ducha chodzi. Bywa, że nie ma do nich dostępu lub nie ma parcia na takie informacje, albo też życie samo z siebie nie dało takich możliwości. I co dalej? Nic. Ludzie Ci nadal żyją swoim rytmem, tak jak potrafią lub tak, jak ich nauczono. Takie szybkie przykłady:

-samotna matka, z piątką dzieci, zmagająca się z brutalną rzeczywistością, jak tą gromadkę utrzymać = poświęcenie
- ludzie umysłowo chorzy = brak kontroli nad swoim umysłem, nad decyzjami
- ludzie będący w długotrwałym konflikcie zbrojnym jako ofiary, którzy nic z tym konfliktem nie mają wspólnego = odebranie im możliwości decydowania
- ludzie w skrajnym ubóstwie, których nadrzędnym celem jest przetrwać = walka o byt
- analfabeci, żyjący poza cywilizacyjnym obiegiem = brak dostępu do informacji

Takich przykładów można od ręki napisać całkiem sporo, ale nie będę ich wszystkich wymieniać, liczę na inicjatywę innych.

Pytanie tylko, czy są to ludzie bogaci duchem, czy biedni? Jak myślisz?

I jak to jest z ludźmi bezdomnymi, alkoholikami, seksoholikami, siecioholikami, patologią społeczną, którym system w znacznym stopniu dopomógł pójść w takim, a nie innym kierunku?
Zastanawiam się, ile powstało czynników przez tysiąclecia, które skutecznie łamały cudzą wolę poprzez przemoc, dyktatorskie zapędy. Ile powstało obwarowań, przymusów, zakazów, nakazów, praw lepszych lub gorszych, których nie ustanawiał przeciętny zjadacz chleba, bo nie miał na to bezpośredniego wpływu? Orientujesz się już do czego zmierzam, nim podam więcej konkretów?

A co z ludźmi żyjącymi nadal w dżungli, plemionami? Ja uważam, że to bardzo szczęśliwi ludzie, bogaci duchowo i rozwinięci. W pewnym sensie zazdroszczę spokoju, braku dostępu do cywilizacji i tak bliskiego kontaktu z naturą.

Są bardzo szczęśliwi, to pewnik, nie mają ograniczeń w rozwoju ducha, tak jak grupy, które wymieniłam. Chodzi mi bardziej o tych, którzy są hamowani, którym przeszkody nałożyło samo życie.

Ja myślę, że sami nałożyli sobie takie ograniczenia, bo życie to przecież oni sami, prawda? Tak to rozumiem - sami jestesmy wytworami swojego życia.

Myślę, że tutaj chodzi o empatię.

Ślepy w karty nie gra. Dobrze jest widzieć.

Ewelina

Nałożyli sobie sami ograniczenia- w jaki sposób? Wytłumacz choćby do treści:

<- ludzie będący w długotrwałym konflikcie zbrojnym jako ofiary, którzy nic z tym konfliktem nie mają wspólnego = odebranie im możliwości decydowania>

Freedom

Umiesz grać w głupiego tysiąca? To taka gra- wszystko na odwrót.