Czy żyjemy w piekle?

To jest teoria związania z białym światłem po śmierci. Mówi o tym, że to światło nas zwabia i wchodząc do niego jesteśmy poddawani standardowym procesom wymazywania pamięci, kasowania, oczyszczania itp., po czym rodzimy się ponownie. Są ponoć specjalni strażnicy, istoty strzegące tego systemu i jest to system zamykania dusz tutaj na Ziemi.
Swoją drogą, bardzo długo się zastanawiałam czy nie zostałam uwięziona w takim właśnie systemie, ale czy ja wiem...? Nawet nie mam pewności czy ta teoria jest prawdziwa, jakoś nie chce mi się w to wierzyć.

No, to lepiej w to nie wierz, bo to, w co wierzysz zazwyczaj jest tym, co ktoś chce, żebyś myślała - innymi słowy jest to manipulacja. Na szczęście wszystko jest kwestią wyboru, zgodnie z prawem wolnej woli.

Wymazywanie pamięci, to wg mnie czysta estetyka psychiczna, no bo ciało, tzn. pamięć fizyczna jest na początku czysta, więc nowy człowiek uczy się wszystkiego od nowa, a kontakt z poprzednimi świadomościami mógłby tu nieco namieszać. Właściwie, to można nawet dojść do wniosku, że schizofrenicy i ludzie z wieloma jaźniami są właśnie przypadkami zaburzeń tego procesu. Gdy jaźnie nachodzą na siebie, to człowiek żyje z pamięcią kilku wcieleń na raz, chociaż obecne ciało ich nie rozpoznaje i mamy w efekcie prawdziwego świra. To jest oczywiście tylko taka moja teoria, nic więcej.

To, co opisałaś, ma jakiś złowrogi wydźwięk: "światło nas zwabia", "zamykanie dusz", brrr.
Gdzieś czytałem, że widzenie tunelu światła w stanach śmierci klinicznej jest rezultatem tego, w jaki sposób impulsy z oczu trafiają do mózgu w takiej sytuacji. No więc to "zwabiające światło" jest jedynie percepcją siebie samego/mej, więc negowanie go jest jak autoagresja. Gdzie wyczytałaś taką teorię?