Z życia wzięte.

Proponuję pośmiać się troszkę z własnych przygód, z anegdot dotyczących najbliższego nam otoczenia... na pewno każdy z nas miałby jakąś anegdotkę do opowiedzenia!


A więc:

***
Uczestniczyłam z córciami w nabożeństwie poświęcenia żywności przed Wielkanocą.
Maluszki jeszcze były zbyt małe, by rozumieć o co chodzi.
W końcu ksiądz podchodzi blisko nas, święci koszyczki a Julcia (starsza)
zrobiła ze zdumienia oczy jak 5 złotych i pyta
- mamusiu, a co robi ten król?? I po co mu miotła?
***


***
Vikusia, moja młodsza pociecha, bardzo troskliwie opiekuje się swoją lalą.
Poświęca jej mnóstwo czasu i uwagi, ubiera ją, czesze, zakłada lali pampersika...
W pewnym momencie zerwała się z lalą na rączkach, biegnie jak poparzona do toalety i krzyczy
- mama! Sibko, siku!! Sibko!!
Minę miała bardzo poważną... otworzyłam jej drzwi, zapaliłam światło gotowa do akcji,
a Victoria dobiega do kibelka, sadza na nim swoją lalę i wzdycha ciężko
- no juś, kochanie... juś dobzie, zdążyłam.
***

Słodkie i urocze....Vikuśka musi brać dobry przyklad od swojej mamusi..,,brawo Kochana:),,