Więź. Odkryj połączenie między Tobą a resztą świata

Jeśli ktoś spodziewał się typowego poradnika, który da mu wskazówki, co zrobić, żeby nawiązywać lepsze relacje z ludźmi oraz poprawić więź z tymi, których już zna, może doznać głębokiego rozczarowania.

Lynne McTaggart, autorka książki „Więź” obala wiele przekonań, tez i mitów, którymi żyjemy do dziś dzień i którymi karmiono nas w szkołach, wśród ludzi, z którymi przebywaliśmy, z którymi się wychowywaliśmy. Ta książka w dużej mierze przypomina raczej zlepek informacji i najnowszych badań wielu naukowców z całego świata. Dzięki tym ludziom oraz autorce, która odpowiednio do tematyki książki dobrała owe badania, dowiadujemy się, że nawet na poziomie naukowym: w fizyce kwantowej, genetyce, chemii, biochemii, biologii ewolucyjnej, neurobiologii, psychologii, socjologii a nawet astronomii, wszyscy ludzie na naszej planecie są ze sobą powiązani!

Od samego początku najważniejszą i najsilniejszą potrzebą ludzkości jest nie posiadanie władzy, nie dążenie do materialnej stabilności, nie rywalizacja - a właśnie dążenie do więzi z innymi ludźmi. Wszystko co nas otaczało i otacza dziś, środowisko, w jakim żyliśmy lub żyjemy obecnie, ludzie, z którymi przebywaliśmy i przebywamy - to wszystko nas uwarunkowuje. Ze wszystkim, co jest w naszym życiu, z każdym człowiekiem, łączy nas niezwykła więź, która na nas wzajemnie wpływa.

Skoro już nawet takie dziedziny nauki jak fizyka kwantowa oraz genetyka potrafią udowodnić na podstawie badań, że nie jesteśmy skazani na geny przekazane nam przez naszych ojców, to warto się nad tym zastanowić. Okazuje się, że geny ulegają zmianie nie pod wpływem przypadków, czy różnych domieszek (różni ludzie), ale za sprawą „ewolucji adaptacyjnej”. Dowiadujemy się, że to, co do tej pory uznawaliśmy za swoje JA, jest jedynie manifestacją fizyczną naszego doświadczenia, podsumowaniem naszej więzi ze światem. Ludzie są wzajemnie zależni od siebie i dzięki tej zależności uczymy się rozumieć otaczający nas świat. Okazuje się również, że nasze emocje są jak wirusy - nie tylko przechodzą z osoby na osobę, lecz także wywołują głęboki wpływ na wyniki spotkań czy negocjacji biznesowych. Podczas każdej interakcji międzyludzkiej trwa nieustanna wymiana nastrojów. Potrzeba łączenia się z innymi jest jak najbardziej naturalna i wszechobecna.
W tej książce znajdziemy wiele przykładów badań, które tego dowodzą. Myślę, że nawet największy sceptyk po przeczytaniu tej książki mocno zastanowi się czym są więzi międzyludzkie i jak ważne są one dla naszego świata oraz wspólnej, lepszej przyszłości.
Bo wszystko, do czego chcemy przecież dążyć, to lepszy i bardziej przyjazny nam świat! I możemy to osiągnąć nie w pojedynkę, ale właśnie RAZEM! A żeby to zrobić RAZEM, warto popracować nad naszymi więziami / relacjami z innymi.

Wiele przypadków takich jak altruizm, poświęcenie się na rzecz innych; wyjście „ na ludzi”, mimo urodzenia się w rodzinie patologicznej, „cudowne” ozdrowienia… Wiele tych przykładów pokazuje, że to nie wrodzony ludzki egoizm czy instynktowna chęć przetrwania, nie geny, ale wieź ze światem, środowiskiem, ludźmi nas otaczającymi ma na nas wpływ. Co więc z teorią o samolubnym genie..? Co z teorią walki o przetrwanie najsilniejszego, kiedy wokół słyszy się o licznych przypadkach współczucia, odwagi, hojności, poświęcenia – często ze szkodą dla samego siebie? Czy nie jest tak, że często mamy wrażenie, że jesteśmy sami na tym świecie? Że tylko sami potrafimy zadbać o własne interesy? A jednoczenie nie chcemy być samotni na tym świecie. Utraciliśmy poczucie więzi, ale nie jest to nieodwracalne. Możemy przywrócić pełnię w swoim życiu i odzyskać poczucie połączenia z innymi, ale wymaga to od nas zupełnie innych zasad, niż te, według których żyjemy obecnie. „Przeżywać więź znaczy poddać się naturalnej skłonności do pełni i dostrzec ją w każdym aspekcie swojego codziennego życia”.

Jak postrzegać świat, jeśli nie jako miejsce tylko dla nas? Jak mam współżyć z innymi, skoro nie powinienem z nimi współzawodniczyć? Jak zorganizować się w najbliższym nam otoczeniu, żeby się wspierać a nie rywalizować ze sobą? Jak zamiast „ja” i „Ty”, stało się „my”?

Na te i inne pytania z pewnością znajdziemy odpowiedź w książce Lynne McTaggard. I oczywiście przy naszej dużej otwartości i chęci zmiany naszego świata na choć trochę lepszy. Autorka najpierw ukazuje jak i na co nasze życie zostało zaprogramowane, by następnie ukazać nam narzędzia, dzięki którym wprowadzimy w życie zasady, które zmienią nasz sposób nawiązywania relacji z innymi ludźmi, w różnych związkach. Przestańmy żyć w systemie wartości opartym na rywalizacji i indywidualizmie - otwórzmy się na jedność, współpracę, wzajemne wsparcie oraz prawdziwe życie w społeczności.

Książkę polecam, mimo, iż nie czyta się jej łatwo, zapewne przez te wszystkie obco brzmiące nazwiska i wiele naukowego „bełkotu” Ale jeśli ktoś chce polepszyć relacje z otoczeniem, jeśli ktoś chce rozwijać się duchowo, jest to obowiązkowa pozycja na liście lektur „samokształcących”.