Widzenie Opiekunów

Chciał bym z wami zacząć pewne ćwiczenie z zakresu widzenia subtelnego.

1. Prosimy swojego opiekuna by odwiedził osoby biorące udział w tym ćwiczeniu.
2. Jeśli się zgodzi, ustalamy znak lub gest którym się posłuży w celu identyfikacji. Zmieniamy go po każdym trafnym opisie osoby której uda się go zobaczyć.
3. Informujemy o tym w temacie bądź prywatnej wiadomości, jeśli opiekun wyrazi chęć wybrania się do konkretnej osoby.
4. Osoba odwiedzona przez któregoś z opiekunów dokładnie opisuje to co czuła i widziała.

Zaznaczam że poszczególne osoby mogą widzieć tą samą istotę w różny sposób. O uczestnictwo proszę głównie osoby o mocnych nerwach lub doświadczonych w temacie. Niektóre istoty lubią się ukazywać w dość niecodziennych kształtach więc biorąc udział w tym ćwiczeniu warto być na to przygotowanym.

Powiem tak, piszę się na takie ćwiczenie jeśli potrafisz tak nakierować by opiekun się pojawił, bo jest to bardzo ciężkie do wykonania. Osobiście opiekun pojawia mi się chwile przed sytuacjami przypałowymi, na zasadzie ukazuję mi się jego twarz. Lecz jako tako nigdy go nie zobaczyłem w całej okazałości, możliwe, że spotkałem go, gdy przechodził na ulicy, ale tego nie wiem. Tak samo z swojego doświadczenia wiem, że opiekunowie lubią tajemnicę, im bardziej skrycie schowasz/przekażesz im prośbę, pytanie tym lepiej, oraz większa szansa, że ci odpowiedzą.

Arteurus, ja mam wrażenie, że mój niebieski Opiekun, którego widywałam na początku medytacji odszedł i jest teraz kilku innych... W dodatku zmieniają się za każdym razem. Nie wiem dlaczego..?

Ale na ćwiczenie się piszę, nie ma co
Dajmy może więcej czasu niż jeden dzień na wykonanie.

Wszystkim ukazują się opiekunowie? Ja chyba nigdy nic takiego nie przeżyłam.

Z całą pewnością nie wszystkim.

Na pewno większą szansę na kontakt mają osoby, które medytują oraz mają co najmniej pobudzoną czakrę trzeciego oka. No i zaufanie też się tutaj liczy - do siebie oraz Opiekuna i akceptacja faktu czy w ogóle chce się pokazać czy nie.

Ale to chyba dla ludzi o silnych nerwach co?

Wybaczcie długą nieobecność

Opiekunów mogą zobaczyć zwykle ci którzy w ten czy inny sposób rozwijają widzenie subtelne .

Mój opiekun zgodził się na to i nawet wyraził pewne zainteresowanie tematem (o ile sam mi go w jakiś sposób nie podsunął). Zwykle kieruje moje pytania w prost i otrzymuje enigmatyczną odpowiedź od opiekuna (płci raczej nie ma przypisanej na stałe bo widywałem go w różnych formach). Muszę spróbować rozmawiać z nim zagadkami chociaż mam wrażenie, że dość łatwo mnie rozgryzie

Co do dominującego koloru opiekuna to u mnie jak dotąd jest stały, zmiana wizerunku natomiast bywa dosyć dynamiczna więc myślę że z kolorami może być podobnie.

Nie ukrywam, że dzięki temu chciał bym poznać wasze wrażenia podczas kontaktu z tą istotą jak i opisać własne spotkanie z waszymi opiekunami. Myślę że może być ciekawie.

Z mojej strony czas i miejsce nie jest określone. Próbujemy do skutku

Arteurus, czy Twój Opiekun lubi przyjmować postaci zwierząt? Miałam pewien incydent, kiedy medytowałam Gdybym nie wiedziała, że wszystkiego można się spodziewać, to może bym się wystraszyła...

Ja mam dwóch Opiekunów, z kobietą rozmawiam normalnie, a drugi jest trochę w cieniu, nie chce się dokładnie pokazać (być może jak na razie). Jeśli o mnie chodzi, to zadaję pytania wprost i trochę się czuję jak dziecko, mam wrażenie, że pytam o rzeczy tak oczywiste, że aż zabawne

Próbuj z moją Opiekunką, ona jest otwarta i nawet się ucieszyła

Ewelina i Arteurus opowiedzcie dokładnie jak wygląda takie wasze spotkanie a opiekunem. Jak medytujecie i kiedy on się pojawia i jak dokładnie wygląda i o co go np. pytacie i jak on wam odpowiada skoro to nie jest istota żywa i czasami jak piszecie różnie wygląda wiec nie zawsze jest człowiekiem? Bardzo mnie to interesuje, ale sama chyba nie odważyłabym się na takie spotkanie.

Widzisz, do wszystkiego trzeba dojść samemu, stwierdzić, że chcesz czegoś lub nie chcesz i dopiero ruszać takie rzeczy. Piszesz, że nie odważyłabyś się - i słusznie jeśli nie jesteś przygotowana na różnego typu "akcje".

Opiekun nie jest człowiekiem, ale może wyglądać jak człowiek. Zazwyczaj to dusza, która przeszła wszystkie fazy inkarnacji i nie wciela się już na Ziemi. Każdy ma swój indywidualny charakter i swoją energię. Jak pisze dr M. Newton, Przewodnik opiekuje się swoją grupą dusz, jest przy nich, kiedy go potrzebują, często słyszymy go jako głos intuicji. Mało kto ma z nim kontakt, ponieważ się blokujemy, a właściwie społeczeństwo blokuje nas od najmłodszych lat życia. Tylko bardzo małą część Wszechświata możemy postrzegać cielesnymi zmysłami.

U mnie wyglądało to tak, że zaczynając medytować była przy mnie istota, która miała tylko kształt postaci ludzkiej i to jakby w płaszczu, ale emanowała jasno niebieskim kolorem. Czułam się przy niej bezpieczna, nigdy nie mówiła co i jak mam zrobić, wszystkie końcowe wybory należały do mnie. Kiedy częściej wchodziłam w stan relaksacji coraz wyraźniej "słyszałam" co mówi, później widziałam, czułam. Nie od razu Opiekuni pokazują się, ale dobrze wiedzą co robią, ja nie byłam przygotowana na niektóre rzeczy, a z perspektywy czasu, że być może nawet niektóre poczynania mogły być wypróbowaniem mnie. Wszystko co się działo, było mi potrzebne.

Człowiek wchodząc w świat duszy (budząc się) nie spodziewa się kompletnie co może zobaczyć, przeżyć czy poczuć. Odczucia są z początku bardzo skrajne, później coraz mocniej się przyzwyczajasz, ale ciągle coś zaskakuje

Myślę, że pomoc innych jest potrzebna, ale też wiele rzeczy trzeba przejść samemu..

Przewodnik cały czas czuwa, ale moim zdaniem, żeby go "doświadczyć" trzeba nabyć pokory, bo z ciekawości czy dla zabawy nie pokaże się nam, to nie jest ktoś, kto ma nas zabawiać, tylko uczyć, pomagać, podpowiadać, chronić.