Myślokształty

Każdy, kto myśli, korzysta ze zdolności tworzenia myślokształtów. Myśli są rzeczami, i to potężnymi. Każdy z nas bez przerwy tworzy myślokształty, dniem i nocą. Nasze myśli, wbrew ogólnemu przekonaniu, nie są wyłącznie naszą własną sprawą. Myśli złe i przewrotne docierają w rzeczywistości o wiele dalej niż złe słowa i mogą oddziaływać na ludzi, którzy już noszą w sobie zalążki zła.
Przy powstawaniu myślokształtów w grę wchodzi głównie ciało astralne i mentalne, gdyż większość naszych myśli ma zabarwienie emocjonalne. Gdy myśl zawiera egoistyczne lub osobiste pragnienie tworzy się astromentalny kształt (połączenie materii astralnej i mentalnej). Jeśli myśl jest związana z np. algebrą czy geografią będzie składać się wyłącznie z mentalnej materii. Jeśli jednak zawiera w sobie charakter duchowy myślokształt będzie miał część materii z strefy buddhi.

Ogólna zasada, na której się opiera oddziaływanie myśli na ciało mentalne (jak również uczucia na ciało astralne), polega na tym, że myśli złe i egoistyczne są zawsze stosunkowo powolnymi wibracjami materii cięższego rodzaju, podczas gdy myśli dobre i altruistyczne przejawiają się jako wibracje o większej prędkości, które występują tylko w subtelniejszej materii.

Gdy człowiek posługuje się ciałem mentalnym, czyli myśli, powstają w tym ciele wibracje, które wywołują dwa różne skutki. Pierwszy z nich to wysyłanie wibracji, czyli fal. Drugim skutkiem jest tworzenie myślokształtów.
Każda nasza myśl ma dwa skutki:

- Promieniujące wibracje (fale wibracji), które mają zdolność wywołania w każdym napotkanym ciele mentalnych drgań o tej samej wartości (czytaj: takich samej prędkości wibracyjnej co pierwotna myśl). Wibracja nie przenosi myśli lecz tylko jej ogólny charakter. Tak więc myśląc o Chrystusie wywołamy w człowieku innej wiary pobożną myśl do jego własnego boga.
Wibracja wraz z odległością słabnie i jej wpływ szybko przestaje działać. Zasięg oddziaływania jest zależny od jakości, wyrazistości i siły myśli-uczucia. Jeśli fala wibracji jest egoistyczna opada na najniższą warstwę astralną i rozprzestrzenia się. Zostaje jednak szybko stłumiona i zniekształcona. W przypadku gdy fala rozchodzi się na bardziej subtelnych poziomach materii nie napotyka na wielki opór i płynie daleko oddziałując z większą siłą. Wszystko to jest zależne od jakości myśli- egoistyczna myśl będzie zawierała materię niskiej materii astralnej i szybko zniknie; duchowa myśl zawędruje do wyższych planów mentalnych i tam się rozejdzie.

- Wirujący kształt (Myślokształt). Swobodnie unosząca się wibrująca forma wyrzucona przez ciało mentalne przyciąga ku sobie materię odpowiadającą jej subtelności z esencji mentalnej. Tak tworzy się czysty myślokształt składający się z samej materii mentalnej.
Kiedy człowiek kieruje swą energię ku zewnętrznym przedmiotom własnego pragnienia lub jeśli pochłonie go namiętność, pragnienie bądź uczucie wówczas w ciele astralnym zachodzi proces podobny do tego w ciele mentalnym. Wyrzucona z niego część skupia wokół siebie elementalną esencję świata astralnego. Jest to wytwór umysłu pod panowaniem zwierzęcej natury.
Tego rodzaju myślokształt ma ciało zbudowane z esencji elementalnej a jego “duszą” jest pragnienie i namiętność, która go zrodziła.

Myślokształty nazywane są często sztucznymi elementalami. Przeważająca większość jest zrobiona pod wpływem pragnienia czy emocji ponieważ niewielu ludzi potrafi panować nad swoimi emocjami.
Przeważająca większość myślokształtów to zwykłe obrazy, kopie osób albo materialnych przedmiotów. Najwięcej myślokształtów tworzą artyści i pisarze. Każda książka posiada swój myślokształt który może odczytać doświadczony mag. Są też myślokształty zbiorowe, które mogą narzucać punkt widzenia masom ludzi, co kilka razy zostało wykorzystane przez niektóre rządy na Ziemi.


Czym jest esencja elementalna?

Jest to pierwotna materia. Można powiedzieć, że to protoplazmatyczna zupa z której powstały wszystkie światy. Jest na wpół żywa i odpowiada bardzo łatwo na działanie ludzkich myśli i emocji. Każdy impuls wychodzący z ciała astralnego czy mentalnego przyjmuje natychmiast chwilową szatę z tej esencji. Te sztuczne elementalne stają się na pewien czas żywe dopóki posiadają energię do życia.
Esencja elementalna też ewoluuje. Dlatego tak łatwo tworzy myślokształty z naszych myśli. Czy myśl jest dobra, czy zła, to dla energii elementalnej nie ma znaczenia. Rozwój jej wymaga po prostu, aby jakakolwiek myśl się nią posługiwała. Różnica między dobrą a złą myślą przejawia się w jakości użytej esencji elementalnej, gdyż zła myśl lub pragnienie potrzebuje do wyrażenia się grubszej materii, natomiast myśl dobra i szlachetniejsza subtelniejszej.
W ten sposób esencja elementalna rozwija się stopniowo, dzięki działaniu na nią myśli ludzi, duchów przyrody, aniołów, a nawet zwierząt, jeśli tylko potrafią myśleć.
Z tej więc przyczyny, to znaczy, aby nie przeszkadzać ewolucji esencji elementalnej, okultysta unika niszczenia sztucznych elementali i woli raczej bronić siebie lub innych tworząc w razie potrzeby ochronną powłokę.




Wytwarzanie wszelkich myślokształtów wyrażających myśli i uczucia opiera się na następujących zasadach:
1. Barwę wyznacza jakość myśli i uczucia.
2. Formę określa natura myśli i uczucia.
3. Wyrazistość konturów zależy od konkretności myśli lub uczucia.

Czas istnienia myślokształtu uzależniony jest od:
1. Początkowej intensywności.
2. Dostarczanej mu później energii przez powtarzanie myśli ( przez twórcę lub inną osobę). Duża częstotliwość powtarzania myśli powoduje, że myślokształt uzyskuję dużą stabilność kształtu.

Wszystko o podobnym charakterze przyciąga się. Tak samo jest z myślokształtami. Przyciągają się wzajemnie tworząc kształt o wielkiej energii i intensywności. Im większy taki twór tym silniejsza jego wola życia, tak więc taki myślokształt będzie wpływał na swego twórcę starając się nakłonić go do powtórzenia uczucia, które go zrodziło. W podobny sposób, choć słabiej oddziałuje na osoby, z którymi się zetknie.

Barwy myślokształu są takie same jak barwy występujące w aurze, a świetlistość i głębia koloru jest zwykle miarą siły i aktywności uczucia.
Oto kilka barw podstawowych by rozróżnić przynajmniej trochę rodzaj myślokształtu:
- Czarna - nienawiść i złośliwość
- Czerwone bądź ciemnoczerwone błyski na tle czerni – gniew
- Szkarłatny- drażliwość, irytacja
- Brunatny, Brązowy- egoizm
- Rdzawy- skąpstwo
- Brązowy z dodatkiem zieleni- zazdrość
- Szary i jego odcienie- przygnębienie
- Różowy- miłość
- Pomarańczowy- pycha, ambicja
- Żółty- zawsze oznacza coś związanego z myśleniem, intelektem i rozmyślaniem
- Zielony- przystosowanie się, adaptacja, pogodzenie z sytuacją
- Szarozielony- przebiegłość, kłamstwa i oszustwa
- Błękitnozielona- współczucie, sympatia
- Błękitny- uduchowienie, religijne uczucia
- Fioletowy- miłość duchowa i nabożność

Formy przybierane przez myślokształt są różne. A.E. Powell podaje kilka z nich:*
„Wyraźna i wytrwała pobożna myśl przyjmuje kształt bardzo podobny do kwiatu, podczas gdy pobożne aspiracje wytwarzają błękitny stożek, zwrócony wierzchołkiem go góry. Kształt pobożnej myśli jest niezmiernie piękny, Choć jego zarysy bywają różne, cechą charakterystyczną jest to, że płatki kwiatów wznoszą się do góry jak lazurowe płomienie. [...] Rozbudzona ciekawość, czyli pragnienie zobaczenia lub poznania czegoś, przybiera kształt żółtego węża; wybuch gniewu lub rozdrażnienia wywołuje czerwono-pomarańczową błyskawicę; podtrzymywany gniew ma wygląd czerwonego ostrego sztyletu; zawzięta zazdrość przypomina brunatnego węża.”

Co do wyrazistości myślokształtu... najlepszy efekt osiągają ludzie, którzy potrafią panować nad swoim umysłem i uczuciami oraz ci, którzy stosują medytację.


Rodzaje Myślokształtów

Nie potrzebujemy szczegółowego rozróżnienia typów myślokształtów. Ogólnie możemy podzielić je na trzy rodzaje:

1. Połączone tylko ze swoim stwórcą. Te, które skupiają się dokoła osoby myślącej, unoszą się dokoła niej i towarzyszą jej wszędzie, dokąd się ona udaje.
2. Połączone z inną osobą. Te, które wystrzelają od razu i zmierzają wprost do określonego celu.
3. Te, które nie są wyraźnie osobiste. Te, które ani nie skupiają się wokół niego, ani też nie są kierowane specjalnie do nikogo, lecz pozostają poza nim jako pewnego rodzaju ogon, oznaczający jego drogę.

Jeśli myśl odnosi się do osobistego uczucia bądź do samego twórcy, wtedy myślokształt przebywa w najbliższym otoczeniu. W chwili gdy twórca jest bierny i gdy jego umysł nie jest niczym zajęty, zrodzony wcześniej myślokształt powraca do niego i rozładowuje się w osobie, która go stworzyła.

Każdy człowiek działa jak magnes, przyciągając do siebie myślokształty innych osób, jeśli tylko są podobne do jego własnych. Długotrwałe rozmyślanie o danym przedmiocie może doprowadzić do powstania myślokształtu o potężnej mocy, mającego czasami cechy i siłę żyjącej istoty.

Myślokształty tworzą lustro w którym widzimy odbicie prawdziwego świata. Z tego wniosek, że nami sterują. Każdy człowiek ma w swoim pobliżu mnóstwo myślokształtów, które są niczym bariera zamykająca osobę w niewidzialnej klatce. Przemieszczając się zostawiamy za sobą łańcuch myślokształtów co doprowadza do tego, że w miastach wręcz zanurzamy się w morzy myśli i uczuć innych osób. Jeśli na chwilę przestaniemy myśleć to wedrą się do nas myśli innych. Jeśli zwrócimy choćby na jedną uwagę, naładuje się ona i wyleci z umysłu podążając dalej. Człowiek nie ponosi więc odpowiedzialności za myśli pojawiające się w umyśle chyba, że będzie rozmyślał nad jedną z nich i tak wzmocnioną wypuści w przestrzeń. Sprawdzają się słowa, że “grzeszymy myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem”. Mea culpa.

Jeśli myślokształt zostanie wysłany do drugiej osoby może nastąpić jedna z dwóch możliwości:

1. Jeśli myślokształt napotka w danej osobie materię zdolną do reakcji na jego wibrację, to zatrzyma się w pobliżu i poczeka na okazję rozładowując się automatycznie. Zasili w ten sposób skłonność do reagowania zgodnie z tą wibracją. Jeśli osoba jest zajęta myślokształt poczeka na moment gdy umysł osoby będzie bierny i wtedy się rozładuje.
Przykład:
Myślokształt o wibracji, która ma skłonić do zakochania się w twórcy poprzez pożądanie.
Jeśli dana osoba posiada materię (w tym przypadku jedną z niższych, odpowiadającą za zwierzęce instynkty czyli astralną, niższego poziomu) zdolną do reagowania na wibracje myślokształtu to ten wyładuje się w niej zwiększając skłonność do pożądania.

2. Jeśli w aurze danej osoby nie ma materii, która mogłaby zareagować na wibracje myślokształtu to ten nie może na nią oddziaływać. Odbija się wówczas z siłą równą sile uderzenia i powracając uderza w twórcę.
Przykład:
Myślokształt zachęcający do picia wódki nie będzie miał dostępu do człowieka w pełni wstrzemięźliwego. Uderzy w jego ciało astralne, lecz nie natrafiając na odzew wróci do twórcy.

Osoba wysyłająca myślokształt nie będzie w stanie się przed nim obronić jeśli twór wróci, gdyż będzie w nim pod dostatkiem materii z której został zrobiony myślokształt. Tak więc alkoholi życzący komuś pijaństwa sam zostanie jeszcze większym alkoholikiem.

Stare przysłowie mówi, że przekleństwa wracają na nocleg do domu. Czyste serce i umysł jest w tym przypadku najlepszą tarczą przeciw klątwą (które są właśnie rozbudowanymi myślokształtami), gdyż czysty umysł i czyste serce sprawiają, że ciała mentalne i astralne składają się z najbardziej subtelnych materiałów, które nie reagują w ogóle na wibracje wymagające materii cięższej i gęstszej.Myślokształt wyrażający chęć otoczenia opieką osobę działa jak prawdziwy anioł stróż, wykorzystując każdą okazję by służyć pomocą. Wzmocni siły przyjazne i osłabi wrogie, które dotrą do aury danej osoby. Możemy więc przyjąć, że myśl wysłana do odbiorcy zawiera pewną dawkę siły i materii nadawcy.

Przedmioty i miejsca w których mogą przebywać myślokształty to w większości miejsca zbrodni, kryształy które utrzymują je przez dłuższy czas i cmentarze. Dźwięki również są w stanie tworzyć myślokształty, które jednak trwają krótko.

Wystarczy odpowiednio silne życzenie miłości czy nienawiści by raz na zawsze stworzyć istotę, która odrywa się od swego twórcy i wykonuje powierzone mu zadanie bez względu na późniejsze życzenia czy intencje. Taką istotę nazywa się golemem. Trudno go zatrzymać a sama skrucha nie pomoże. Jedną z pomocy, które radzi A.E Powell jest wysyłanie myślokształtów o przeciwnej sile. Jeśli taki stwór nie będzie mógł się wyładować na osobie bądź twórcy stanie się swego rodzaju wędrującym demonem przyciąganym przez ludzi, którzy posiadają materię odpowiadającą jemu wibracjami. Mogą ewoluować czerpiąc energię z ludzi (podobnie jak wampiry) bądź przymuszając ludzi do składania im ofiar.

Ciągłe powtarzanie myśli o zemście doprowadzają człowieka do stanu gdy nagle chwyta nóż i zaczyna zabijać. I człowiek może byc potem zdziwiony tym co zrobił jednak Zasada Wolnej Woli jest zachowana- to człowiek sam prosił o tą sytuację. Tłumaczenie te wyjaśnia problem wolnej woli i przeznaczenia. Tak więc powtarzanie myśli czyni odpowiednie działanie nieuniknionym. Oto cały Sekret. **


Zakończenie

Wiemy już jaką moc ma pojedyncza myśl. Warto by to wykorzystać, jednak nie do swoich prywatnych celów, ale dla dobra ogółu. Każdy kto jest świadomy tej mocy niech wykorzysta ją we właściwych celach wspomagając Ewolucję.

Siła zjednoczonej myśli pewnej liczby osób jest zawsze o wiele większa od ogólnej sumy siły myśli poszczególnych osób; reprezentuje ją raczej ich iloczyn. Dlatego dla każdego miasta lub osiedla niezmiernie korzystne byłyby regularne zebrania grup osób, które potrafią wytwarzać myśli na wysokim poziomie.



Artykuł utworzony przy wykorzystaniu twórczości A.E. Powella i moich doświadczeń z myślokształtami. Niektóre zdania są bezpośrednio zaczerpnięte z jego książek, gdyż moim zdaniem to co dobrze napisane nie powinno się zmieniać.

*Jako, że moja wiedza dotycząca myślokształtów jest za mała bym mógł się na ten temat wypowiadać, nie dodam nic od siebie.
**Nawiązuję tu do serii książek o Sekrecie, o którym zapewne wielu słyszało.