Milosc z komputera

Czesto ulegamy magii wirtualnej milosci .
Zastanawiam sie , czy mozna kochac kogos , kogo sie nigdy nie widzialo ?
kogos anonimowego i bezcielesnego , z kim tylko sie godzinami romawia na czacie?
Co tak naprawde nam to daje i czego sie spodziewamy?
Bo moim zdaniem to taka bajka na godziny i swego rodzaju iluzja.
A moze swiat wyimaginowany jest dla nas lepszy od swiata realnego?
Mysle tez , takie przyjaznie czy zwiazki uczuciowe oparte sa na roznych naszych niespelnionych marzeniach i projekcjach naszej wyobrazni i prawdopodobnie nie majacych szans na spelnienie sie w realu.
Co o tym sadziecie?

Nie ,nie jest lepszy ale jest tak jak by bezpieczniejszy i wygodniejszy. Piszemy z kims na dystans a wyobraźnia dziala po obu stronach Mozemy fantazjowac i wcielac sie bezpiecznie w nasze fantazje. Duzo osob tak robi. Wydaje mi sie ze z powodu samotnosci i potrzeby akceptacji od innych osob

Jeśli obie strony sa szczere to może sie nawiązac swego rodzaju nić porozumienia.
Anonimowośc pozwala nam przyznac sie do wszytkiego do czego byśmy sie nie przyznali przed znajomymi czy nawet soba samym.
Tylko, aby powstała z tego miłośc to trzeba w pewnym momencie poznac się realnie i albo zostanie cos na zawsze albo pęknie jak bańka mydlana

A ja z takiej znajomości byłam w związku. Poznałam Pana w sumie przez internet. Znamy się jakieś 8 lat. Związek się rozpadł, ale bylo. Teraz bym juz chyba się nie zdecydowała na znajomość internetowa, bo to co mi się przytrafiło jednak bardzo rzadko się zdarza

Nie jestem zwolennikiem internetowych miłości. Rzeknę jednak, że moja kuzyka poznała swojego męża przez internet. Są ze sobą kilka lat, mają dzieci, żyja szczęśliwie. Także choć sama nie poszłabym na to, muszę poznać człowieka osobiście, mieć z nim realny kontakt, żeby zrodziły się we mnie uczucia silniejsze niż sympatia, to muszę przyznać, że można. Mozna zakochać się w wirtualu i przenieść to na real. Nie często się sprawdza, ale się da

Byłam w takim związku dwa razy. Nie udało się bo myślę ze nie pasowalismy do siebie. Ale ogólnie nie polecam internetu do poznawania w kierunku związku. To już lepiej na portalach randkowych.

Ja poznałam mojego narzeczonego przez internet. Jesteśmy już razem trzy lata.

Ja miałam taki okres w swoim życiu w którym siedziałam na rożnych randkowych stronach próbując kogoś poznać. Nic z tego nie wyszło. Panowie z którymi pisałam szukali szybkiej "miłości"
co mi nie pasowało Wiec jestem sama i zaczęło mi się to bardzo podobać
Czasem jeszcze chodzą mi po głowie pytania typu" dlaczego inni maja swojego partnera a ja nie" itp
Ale to tylko czasami Ja tak sobie myślę ze jak mam spotkać moja druga polówkę to wcześniej czy później to się stanie a na sile nie chce bo to nie ma sensu.

Miłość to pewien rodzaj emanacji. Miłość przez kabel to taka sama miłość jak miłość w realu.
( pod warunkiem że mówimy o miłości a nie o substytutach miłośći)

Dodam tylko, że z antropologicznego punktu widzenia oceniamy ludzi i szufladkujemy po wyglądzie. Bez wiedzy jak ktoś wygląda jesteśmy bardziej obiektywni. Dzieci przed dojrzewaniem płciowym zakochują się w człowieku, a nie ciele, potem już rządzi nami zupa genów.