w gwoli wstępu

Ateista to człowiek, który wierzy, że w nic nie wierzy (nie pamiętm autor wypowieiedzi Polskie słowo ateizm, podobnie jak jego odpowiedniki w wielu innych europejskich językach, pochodzi z francuskiego athéisme. Francuskie słowo powstało z athée, "bezbożny, ateista", które pochodzi od greckiego atheos. Słowa "teizm" i "deizm" w językach europejskich pojawiły się później niż "ateizm", a ich znaczenie początkowo było inne niż współczesne. Słowa "deizm" używano w tym samym znaczeniu co słowa "teizm". Dopiero na przełomie XVII i XVIII wieku przybrały obecne znaczenie).
Ateiści często skłaniają się ku sceptycyzmowi w odniesieniu do doniesień nt. ogólnie rozumianych zjawisk nadprzyrodzonych, zwracając uwagę na brak dowodów empirycznych.

Teizm (gr. θεoς theos - bóg) to wiara w istnienie boga, bogów lub bogiń, którzy są osobami ingerującymi w losy świata lub jest on ich dziełem; czuwającymi nad biegiem wydarzeń lub podtrzymującymi świat w istnieniu. Antonimem wyrazu "teizm" jest słowo "ateizm", czyli zaprzeczenie istnienia Boga/bogów.

Deizm – nurt religijno-filozoficzny, którego cechą wspólną jest przekonanie, że racjonalnie można uzasadnić istnienie jedynie Boga bez-osobowego, będącego konstruktorem świata rozumianego jako maszyna oraz źródłem praw, według których ta maszyna świata działa. Tak rozumiany Bóg nie ingeruje w raz ustanowione prawa. Deizm nie jest zwartym systemem ani szkołą filozoficzną. Rozpowszechnił się głównie w Europie, a także w Ameryce Północnej[

Agnostycyzm
to pogląd, który twierdzi, iż nie można poznać, ani udowodnić istnienia Boga. Słowo „agnostyk” znaczy dokładnie „bez wiedzy”. Agnostycyzm jest uczciwszą intelektualnie formą ateizmu. Ateizm twierdzi, że Bóg nie istnieje – pozycja nie do udowodnienia. Agnostycyzm utrzymuje, że istnienie Boga nie może być ani udowodnione ani nieudowodnione – niemożliwym jest poznać czy Bóg istnieje. W tej koncepcji, agnostycyzm jest poprawny. Istnienie Boga nie może być empirycznie udowodnione lub obalone.

Ja osobiście sksłaniam sie ku agnostyzmowi. Nie uwierzę póki nie zobaczę, a widzieć nie chce ;P)

Zródło: matuszka wikipedia.

Nie uwierzysz póki nie zobaczysz, a widzieć nie chcesz.

Widzieć=wiedzieć. Dlaczego nie chcesz? Ja np. wolałabym zobaczyć i mieć pewność, ze to w co wierzę istnieje. Choć do szczęścia mi to potrzebne nie jest. I tak wierzę i będę.

Widzieć nie chcę, bo własnie widze. Wiem paradoksalnie to brzmi. Ale widząc co się wokół dzieje, jak ludzie żyja, jak cierpią nie z własnej winy, często mimo usilnych starań coby było dobrze - wolę nie wierzyć. Nie mogę pojąc jak Bóg, który kocha ludzi i o nich dba pozwala na tyle cierpienia. I nie ma tu nic do rzeczy wolna wola. Zwierzęta, dzieci - oni nie mogą się bronić. Zresztą luknij na stary testament, przerażająca sprawa. Mściwość zamiast miłosierdzia, oko za oko, za byle przewinienie winna śmierć.
Racjonalizm i obiektywizm - to moja religia, potocznie znana ateizmem, wiarą w niewiarę. Staram sie pomagać tym, którym mogę, taki zawód wybrałam, bo tylko ludzie wzajemnie mogą siebie wspierać. Bóg moim zdaniem nie ma tu nic do rzeczy.

Oczywiście nie zamierzam w żaden sposób negować Twojej wiary. Każdy ma prawo wybrać po swojemu Pzdr.

Teizm to psia gonitwa za ogonem - ateizm zaś, to pies który ogon już złapał. W obu przypadkach wygląda równie głupio, jak zabawnie. Czy ktoś pyta psa czy wierzy?

Niech ludzie najpierw zrzucą kajdany archaicznej ignorancji, to może zrozumieją i poczują o co w tym wszystkim chodzi.

Moze to dziwnie zabrzmi ale wg mnie życ trzeba dziś, teraz a nie jutro czy wczoraj i wiara nie ma tu nic do rzeczy. Szanuj życie swoje i innych nie tylko ludzi. Takie dewizy mam

Z czystej ciekawości zapytuję - zrzuciłeś i zrozumiałeś ?

Ułatwiła mi to jedna z maksym Osho. Odrzuć wszelkie doktryny, dogmaty, wierzenia… odrzuć wszelkie „-izmy”. Uwolnij się od nich, bądź świeży, bądź nieskażony. A wtedy pojawi się w tobie inteligencja. Szukając siebie, odpowiedzi o sens życia, i inne archetypowe pytania zrozumiałem, że żadna doktryna stricte naukowa, ani stricte religijna nie jest w stanie odpowiedzieć na żadne fundamentalne pytanie, jak my sami. Odpowiedzi są w nas. Ktoś nazwałby to agnostycyzmem, ale ja nie nazywam tego w żaden sposób.

Zgadzam się z Tobą.
Umyślam sobie, że dla wielu wiara (nawet ta w niewiarę) jest dużym uproszczeniem. Toż łatwiej przyjąc za swoje to, co ktoś rzekł, podpiąć się pod to, przyjąć za wyznacznik - niż zagłębić się w siebie, samemu szukać, wybić się z masy.
Większe poczucie bezpieczeństwa, mniej fatygi. I w ostateczności zawsze mozna się wytłumaczyć - uwierzyłem, a oni mnie oszukali

Zewnątrz - naprawdę magiczne słowo.

Wszystko jest zewnątrz nas. Szczęście jest zewnątrz nas. Reklamy, filmy, książki, artykuły, cukierki, słowa innych ludzi (nawet tu, na tym forum, czy jakkolwiek w internetach), na półce z kosmetykami, na kawie u sąsiadki, u kumpli w garażu. Wszędzie, ale nie w nas. Zewnątrz = ego.