Globalne przebudzenie

David Icke oraz George Kavassilas poruszają temat globalnego przebudzenia. Zapraszam do oglądania, ponieważ filmik jest bardzo ciekawy.

Jesteśmy Mocą, która jest w każdym. Jesteśmy tańcem księżyca i słońca. Jesteśmy nadzieją, która nigdy się nie skryje. Jesteśmy wolni od ucisku. Jeśli tylko uwolnimy się od ucisku w nas samych. Gdy uwolnimy się od strachu, wówczas uwolnimy od ucisku Naszą planetę.

Przebudzenie będzie polegało na uwolnieniu się od przymusu......Nowe serce i umysł będą działać w harmonii...
Dla jednych przypływ tej wysokiej energii będzie końce ich świata .Dla innych będzie to uskrzydlenie ,a jeszcze inni zmienią całkowicie swoje życie...

Owszem, globalne przebudzenie prowadzi do uwolnienia z kajdan kontroli umysłów, jednak jest to proces nieco inny, niż przebudzenie jednostki. To tak jak ze słoikiem z gorącą wodą. Aby słoik przetrwał, nie należy go wkładać do zimnej wody. Ta w słoiku musi stopniowo sama ostygnąć. Słoik zaś ma też drugie dno, ponieważ obudzić należy nie tylko umysł, ale i duszę. Zniewolone nie jest bowiem tylko ciało fizyczne i mentalne, ale również pozostałe ciała subtelne. Ta cała karma i reinkarnacja to pic na wodę. Nikomu nie chcę wmawiać, że nie jest inaczej - ale nie bez powodu ludzie nie pamiętają poprzednich wcieleń. Cała zabawa polega na tym, żeby wmówić ludziom na poziomie emocjonalnym, że nie są nic warci, żeby co miesiąc w kościele mówili co zrobili źle, zamiast mówić co zrobili dobrze. Dopóki ludzie nie zrozumieją kim są, sama świadomość o istnieniu Babilonu zdaje się na nic. Przebudzenie to wielopoziomowy proces. Mnie zdawało się, że się przebudziłem, dopóki nie zrozumiałem, iż Babilon ma swój kontrwywiad, oraz na jak wielu poziomach działa ciemna strona.

Dobrze piszesz Damian, popieram. I najważniejsze, wiesz, co piszesz....
"ale nie bez powodu ludzie nie pamiętają poprzednich wcieleń"...
Też nie mam już tyle cierpliwości, co kiedyś, aby od postaw tłumaczyć, że...

Czucie i wiara więcej mówią do mnie, niż mędrca, szkiełko i oko.

Nadmienię wcześniej do tego co powiedziałem, że nie wyraziłem się o karmie i reinkarnacji dość jasno. Owszem, one istnieją, jednak karma to program kontroli umysłu, a reinkarnacja jest jej celem. Sądzę, że wiele osób to wie (jakkolwiek podprogowo by to nie brzmiało).

Fakt trochę niejasno...ale ogólnie zrozumiale.

Z tą inkarnacją nie do końca jest wszystko jasne, coraz cieplej, coraz cieplej....niemniej coraz bliżej niż dalej.
Jeszcze o tym pogadamy.

Wiesz aster, ja widzę to tak, że temat karmy jest dość śliski. Owszem, sumienie jest, ale nie należy go traktować jako wyznacznika naszej duchowej jakości. Jest wszak też masa dobrych rzeczy, które równoważą się ze złymi. Inkarnujemy się dobrowolnie - reinkarnować też możemy, ale z reguły jest tak, że jesteśmy w demiurgicznym recyklingu. To dokładnie miałem na myśli.

Osobiście nie przejmuję się teoriami o karmie (dla mnie to jeszcze bardziej śliska sprawa), już gdzieś tutaj w postach dawałam do zrozumienia, przykładem typu:

Sąsiad leje żonę, krew się leje, płacz, przemoc, ludzkie nieszczęście...za ścianą medytujący, zobojętniały na los człowieczy, kwituje zdarzenie: "taka karma". "długi trzeba spłacać", a miłosierdzie wykopane pod kaloryfer, aby nie piszczało za głośno.

Napisałam również inną treścią temat o podświadomości- czyli kadrowaniu obrazów.
W poście: "Być, albo nie być- Bóg, czy technika"

Wyłapałem wygodne mi słowo-klucz. Teorie. Mam taką formułkę na nie: bez względu na ilość teorii i dogmatów, rzeczywistość jest jedna.

Prawda jest jedna. Odkrywanie prawdy jest obalaniem kłamstw. Najpierw o sobie. Ostateczne prawdy nie nam głosić (nie, nie jestem Yodą). Można podyskutować o własnych "teoriach". Można wypunktować setki relatywnych prawd. Ale to niewiele zmieni.

Możemy mieć wszyscy rację, albo tylko jeden z nas. Albo nikt. Skąd więc w nas ta pewność co do swoich racji?