Duch płaczącej dziewczynki

Witam. Chcę opisać pewną historię, która przydarzyła mi się pewien czas temu. Od dawna wierzę w zjawiska paranormalne, ponieważ w mojej rodzinie od dwóch pokoleń ukazywały się zjawy, mianowicie w mieszkaniu, w którym mieszkałam do 13 roku życia. Dziś chcę opisać jednak sytuację, która mnie intryguje. Jakiś czas temu co noc budziłam się o tej samej godzinie. Była to 3;23. Nie przywiązałam do tego specjalnie uwagi. W końcu pewnej nocy obudziło mnie zimne powietrze, otworzyłam oczy, jeszcze zaspane i zauważyłam siedzącą obok, wręcz pochylającą się nade mną płacząca dziewczynkę. Mogła mieć 5-6lat. Miała rozczochrane włosy i łzy leciały jej po policzkach. Patrzyłam na nią nie dowierzając. Ona jednak, gdy zorientowała się, że się obudziłam zaczęła się cofać, na klęczka, a na jej twarzy pojawił się strach, jak by się mnie bała. Łzy w oczach zaczęło zastępować przerażenie. Ja tymczasem nie wydusiłam z siebie ani słowa, leżałam nie ruchomo. Dopiero, gdy zjawa zsunęła się z łóżka, zerwałam się i spojrzałam, gdzie zniknęła, jednak już jej nie było. Zadaję sobie pytanie- dlaczego mogła się mnie przestraszyć?

Chiyo obejrzyj sobie film "Inni"
Przykre to doświadczenie z tą mała, duch potrafi i widzi pewne kwestie , ale nigdy sie nad tym nie zastanawiałam może tak jest że i One w żywych potrafią zobaczyć coś co pobudza i ożywia ich pamięć.
Czasem się zastanawiam na ile procent ma się do czynienia z duchem a na ile z energia fantomową danej osoby.

yyyyyy mogłam tego nie czytać, jak ja nie lubię duchów dzieci... brrrrrr
miałam kiedyś podobne doświadczenie, tylko, że dziewczynka się nie bała, a tak naprawdę chodziło o zmarłą dziewczynę w wieku około 20 lat... Może być to duch kogoś, kto zmarł w wieku dorosłym.
A może byłaś kiedyś w ciąży i ta dusza miała otrzymać to ciało? (tak mi przyszło do głowy)

Miałem podobne doświadczenie, tylko nie tak straszne. Była może godzina 5:00 nad ranem, ale na dworze było już widno. Kiedy się obudziłem, w progu zobaczyłem jakieś dziecko - zignorowałem to i zacząłem spać dalej (sądziłem, że mi się tylko przewidziało lub nadal był to sen). Po jakimś czasie zbudziłem się ponownie i poczułem, że ktoś stoi przy moim łóżku. Widziałem stojące przy mnie dziecko (ok. 6 letnie) w białej szacie, z blond włosami lekko kręconymi o średniej długości. Nie widziałem dokładnych rysów twarzy. Chyba chciałem wstać, ale nie mogłem się ruszyć, nie mogłem też wydusić żadnego słowa. Wszystko widziałem trochę jakby przez mgłę. Postać ta rozpłynęła się i w tym momencie mogłem się już normalnie ruszać, a obraz stopniowo zaczął się wyostrzać - tak jakbym wracał do rzeczywistości. Dziwne doświadczenie.

W Paranormal Activity (program dokumentalny, w którym wydarzenia są odtwarzane na podstawie relacji świadków) był jeden ciekawy odcinek o płaczącym dziecku przy drodze. Nie pamiętam który to był numer odcinka, ale historia opowiedziana przez świadków zrobiła na mnie duże wrażenie, tak samo jak przedstawiona rekonstrukcja tego wydarzenia.
W skrócie (o ile dobrze pamiętam historię) - matka z córką wracały w nocy autem długą drogą koło lasu. W pewnym momencie córka zobaczyła przy drodze idącą dziewczynkę (w białej szacie z długimi czarnymi włosami), matka zdaje się jej nie widziała. Gdy córka powiedziała o tym matce, ta chyba zaczęła zawracać, aby podjechać w to miejsce gdzie była ta dziewczynka, ale je już tam nie było. Matka stwierdziła, że córce się przewidziało i zaczęły jechać dalej. Przejechały z kilka kilometrów. W pewnym momencie z oddali było widać, jak ktoś siedzi przy drodze - była to dziewczynka, ściskająca kolana do klatki, trzymająca głowę twarzą w kolanach (nie było widać twarzy) i głośno szlochająca. Córka zaczęła panikować i nie pozwoliła się matce zatrzymać krzycząc, że to tamta dziewczynka i że to niemożliwe, aby tak szybko przebyła ona te kilka kilometrów. Matka mimo to podjechała autem koło tej siedzącej dziewczynki i zapytała, czy mogą w czymś pomóc. W tym momencie ta dziewczynka gwałtownie się odwróciła w ich kierunku. Okazało się, że nie ma całą zmasakrowaną, zakrwawioną twarz bez oczu, nosa i ust (tak jakby miała dziurę w twarzy). Z piskiem opon ruszyły dalej i gdy dojechały do domu zadzwoniły na policję.

Dzięki... takie historie to chyba mi na złość robicie, aż mnie głowa rozbolała...
Koniecznie muszę ten temat przerobić, w zasadzie powinnam Wam podziękować...

Miałam kiedyś sen w mieszkaniu, w którym przebywała sobie dusza zmarłej dziewczyny około 20-letniej, ale o tym nie wiedziałam... Kilka pięter niżej prawdopodobnie ktoś ją zamordował i tak z 2 lata jeszcze była w tym budynku. Było czuć jej obecność, jakby tam po prostu mieszkała. Nic strasznego, choć czasem słychać było jej kroki w korytarzu.

Poszłam spać niczego nieświadoma, nad ranem miałam sen, że słyszę kroki po schodach. Najpierw są to kroczki kota, potem coraz głośniejsze i normalnie jakby człowiek szedł i wchodzi dziewczynka z czarnymi włosami, miała puste czarne oczodoły, stanęła przy ścianie. (Już byłam przerażona...) Za chwilę to samo - wchodzi ta sama dziewczynka, usiadła mi przy nogach na łóżku, obudziłam się zlana zimnym potem jak nigdy i to przebudzenie było tak nagłe, jak w filmach - aż usiadłam, ale od pasa w dół byłam sparaliżowana. Nie mogłam ruszyć obiema nogami, a leżałam na wznak, więc nie miałam jak ścierpnąć. Ta dziewczynka siedziała mi przy nogach...

Okropne uczucie, do rana już nie spałam, a dziewczyna stała ciągle w kącie pokoju, po tygodniu się dowiedziałam co w tym budynku zaszło i już wiedziałam co jest grane.