Buty, walizka i dom.

Miałam ostatnio niesamowity sen..
Nie wiem czy symboliczny, może ktoś dostrzeże tu jakąś symbolikę?
Właściwie, to była jakby scena.. sam sen był dłuższy, ale zapamiętałam tylko ten jeden fragment.
Najpierw usłyszałam kroki.. ktoś szedł równomiernym tempem, niezbyt szybko. Następnie zobaczyłam, buty.. swoje własne. To ja byłam tą osobą która szła. Nie widziałam sama siebie, tylko te buty i wiedziałam, że ja to ja. Niosłam walizkę, taką starą z ciemnobrązowej skóry i choć była ogromna, nie czułam jej ciężaru. Spojrzałam przed siebie.. znajdowałam się na asfaltowej ścieżce, a dookoła mnie rozpościerał się las, wszędzie zieleń cudowna, jasna, uspokajająca. Nagle zrobiłam się uważniejsza, zaczęłam czegoś wypatrywać.. i znalazłam! Była tam ścieżka ukryta między drzewami. Zboczyłam z drogi asfaltowej i dalej szłam tą właśnie ścieżką. Smagały mnie lekko gałązki, na twarzy czułam kropelki wody, widocznie dopiero co padał deszcz.. a mimo to chyba było słonecznie, tak jasno. W końcu dotarłam! Dotarłam do tego domu u podnóża gór. Dom był niewielki, z jasnego drewna, nawet powiedziałabym, że z takich bali, wyglądał na bardzo przytulny.. A gdy spojrzałam dalej.. Ach te góry! Takie piękne, zielone hale i te gęste lasy! I poczułam, że jestem na swoim miejscu.. czułam się szczęśliwa.

To była taka ulga.. Jakbym zabrała wszystkie swoje manatki w tą walizkę, ubrała wygodne buty i wyruszyła w podróż by ukryć się przed światem w tym domku w górach.. I to jest chyba coś o czym marzę.

Przyszło mi też do głowy.. zupełnie nie wiem czemu, jakby to była jakaś scena z poprzedniego wcielenia.. nie wiem dlaczego o tym pomyślałam.

Też taka była pierwsza moja myśl, ale jeszcze mi się to kojarzy z Twoim życiem, że niesiesz jakiś bagaż doświadczeń, który już Ci nie ciąży. Wstępujesz na swoją własną ścieżkę, której od dawna szukałaś i jesteś szczęśliwa. Może to zapowiedź przyszłości? A może to już trwa

Dzięki! Nie wiem, może to też jakiś znak.. miałam ostatnio wątpliwości co do drogi którą obrałam, że nie jest odpowiednia, a to było takie upomnienie, żebym nie wątpiła bo jest ok.