Bajka o uczuciach

Dawno, dawno, dawno temu, na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały emocje, uczucia oraz ludzkie cechy - takie jak: Dobry Humor, Smutek, Mądrość, Duma, a wszystkich razem łączyła Miłość. Pewnego dnia mieszkańcy wyspy dowiedzieli się, że niedługo wyspa zatonie. Przygotowali swe statki do wypłynięcia w morze, aby na zawsze opuścić wyspę. Tylko Miłość postanowiła poczekać do ostatniej chwili. Gdy pozostał jedynie maleńki skrawek lądu - Miłość poprosiła o pomoc. Pierwsze popłynęło bogactwo na swoim jachcie. Miłość zapytała:

- Bogactwo czy możesz mnie uratować?

- Niestety nie. Pokład mam pełen złota, srebra i innych kosztowności. Nie ma tu miejsca dla ciebie - odpowiedziało Bogactwo.

Druga przypłynęła Duma swoim ogromnym czteromasztowcem.

- Duma zabierz mnie ze sobą!- poprosiła Miłość.

- Niestety nie mogę cię wziąć. Na moim statku wszystko jest uporządkowane, a ty mogłabyś mi to popsuć - odpowiedziała Duma i z dumą podniosła swe piękne żagle.

Na zbutwiałej łódce przypłynął Smutek.

- Smutku zabierz mnie ze sobą - poprosiła Miłość.

- Och Miłość, ja jestem strasznie smutny, chcę pozostać sam - odrzekł Smutek i smutnie powiosłował w dal.

Dobry Humor przepłynął obok Miłości nie zauważając jej. Był tak rozbawiony, że nie usłyszał nawet wołania o pomoc. Wydawało się, że Miłość zginie na zawsze w głębiach oceanu...

Nagle Miłość usłyszała:

- Choć zabiorę cię ze sobą - powiedział nieznajomy starzec.

Miłość była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie życia, że zapomniała zapytać kim jest jej wybawca.

Miłość bardzo chciała dowiedzieć się kim jest tajemniczy starzec. Zwróciła się o pomoc do Wiedzy.

- Powiedz mi proszę kto mnie uratował?

- To był Czas - odpowiedziała Wiedza.

- Czas?- zdziwiła się Miłość - Dlaczego Czas mi pomógł?

- Tylko Czas rozumie jak ważnym uczuciem w życiu każdego człowieka jest Miłość - odrzekła Wiedza.


Bruno Ferrero

A nadzieja? Gdzie jest nadzieja??
No właśnie... nie ma.

no czekaj no ty